Að lifna við...

Í dag neyddist ég til þess að fara í vinnuna......það var ekki gaman.

Um síðustu helgi fór ég á réttarball í reiðhöllinni.....það var gaman......held ég. Þar var margt fólk og mikill hávaði. Áður en ég fór á þennan dansleik var ég í ofurgleðskap hjá Haraldi frænda mínum ásamt góðum félögum. Þess má geta að veislugestir voru búnir að ná góðu forskoti í áfengisþambi þegar ég loksins lét sjá mig um kvöldið. Ég tók þá magnþrungnu ákvörðun að ná þeim!

Það fór þannig fram að ég, ef hægt er að taka svo til orða, andaði að mér tæplega einum lítra af Captain Morgan og kippu af Tuborg Gold. Í lokin fékk ein freyðivínsflaska að finna fyrir því. Það þarf vart að útlista hvaða afleiðingar það hefur að drekka líkamsþyngd sína á mjög skömmum tíma.

Þar sem ég kem til með að skrifa hlutfallslega fleiri færslur hér á næstunni, miðað við fyrri afköst, þá finn ég mig knúinn til að minna ykkur á að þetta blogg er enn með lífsmarki þótt lítið sé.

Takk fyrir.